gesjreve door Phil Dumoulin (2014)
- “Wat ma ouch kook, ’t is ummertouw zjeniaol! Of ’t noe knópsèlderij, kuulderaab of sevoejekuul is, de its d’n vinger debij op!”, zag de jongste vaan de drei zäöns.
- Ma griemelde vaan ’t complimint. Ze had ziech de ganse week geprippereerd op dezen aovend.
- Iers zouw ze in de knojzege hoeskamer e stökske haozerögk opdene; daonao kraoge ze kabbeljaw, zoe dik wie e busstök.
- Es dessert prizzenteerde ma ies mèt alderlei fruit, wie annenas, appelekouw en erebeize.
- “Wat ’n delicatèsse! De verdeens e pesteurke!”, reumde pa.
- “Zègk pa”, zag zienen ajdste, dee inzjenieur waor, “iech zaog de affiesj vaan ’t Mestreechs dictee. Dat is toch allezeleve get veur diech?”
- “Jao, pa, de bis ummertouw zoe geazjiteerd es iemes ’t Mestreechs verrinneweert!”, zag d’n twiede.
- “En höb mer geine straank veur ’t przewalskipeerd; hoegoetkump ’t peerd vaan Beiten langs!”, zag d’n derde laammeker.
- “Wèlt geer ‘nen awwe zubbedeius besallemandere? Iech daon abseluut noets aon zoeget mèt. Iech haat de wèdiever in dictees. Iech höb ‘ne gegrónden dégoût vaan zoe’n pinnetentie”, zag pa.
- “Daobij: iech höb op zoondagmörge miene vasten tuiel en door dee kölkook laot iech mienen daag neet vermassekrere!”
- “Dat vèlt miech vaan diech tege”, zag ma,en de zäöns gaove häör mèt hunnen dreie geliek.
- ’t Waor dudelek: pa zaot neet te póppele. Meh de ganse kompenei, d’n eine illeganter es d’n andere, maakde pa heurendöl.
- Obbins sjriewde heer courageus oet: “Iech gaon!” Ma begós vaan zenewechtegheid te joechele.
- D’n daag denao verleet pa ziene ressorrebak en zeukde ziech e sjoen ketojne humme en zie bèste pak oet.
- Heer aot ziech ’ne pistolee mèt speebagk en e secijzebruudsje. In eder tes duide ma ’ne keneknab.
- Door ’t park en euver de Hoeg Brögk góng ’t nao Plein 1992. In ’t Centre Céramique zat heer ziech achter ’ne krollezjiets.
- Toen, um perceis èlf oor, hètde de veurzitster de deilnummers welkom.